Αν ισχύει ότι η «κατανόηση μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων και η ανάπτυξη εθνικών δεσμών, επιτυγχάνεται ιδανικά μέσω της διαπολιτισμικής φιλίας και της ανταλλαγής πολιτιστικών επιτευγμάτων ως μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού» όπως έλεγε ο Ιγκόρ Μοϊσέγιεφ, τότε τα φημισμένα μπαλέτα του, αποτελούν την απόλυτη επιλογή για τον εορτασμό της Ελληνορωσικής φιλίας.

Πασίγνωστα και αγαπημένα στη χώρα μας, τα θρυλικά Μπαλέτα Μοϊσέγιεφ επανέρχονται μετά από 12 χρόνια στην Ελλάδα για να δώσουν 2 παραστάσεις στο Ηρώδειο στις 29 και 30 Ιουνίου, ενώ στη συνέχεια θα εμφανιστούν και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 4, 5 και 6 Ιουλίου.

Τα μπαλέτα ιδρύθηκαν το 1937 στη Μόσχα και αποτελούν το πρώτο επαγγελματικό συγκρότημα παραδοσιακών και λαϊκών χορών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που μετράει πλέον σχεδόν 80 χρόνια ιστορίας. Ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής τους ήταν ο εξαιρετικός χορογράφος και ερευνητής των παραδοσιακών χορών, Ιγκόρ Μοϊσέγιεφ ο οποίος έχει τιμηθεί με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του λαού της ΕΣΣΔ, του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας, με πολλά βραβεία και διακρίσεις και αποτελεί μία σπουδαία προσωπικότητα του 20ου αιώνα.

Το μπαλέτο χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ένα φολκλορικό χοροθέατρο και εγκυκλοπαίδεια χορού. Όχι αδίκως, αν σκεφτεί κανείς ότι στο ρεπερτόριο τους περιλαμβάνονται 300 διαφορετικοί χοροί. Μέχρι σήμερα, έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 60 χώρες γνωρίζοντας τεράστια αναγνώριση και αποδοχή.

Αρχικά στην ομάδα συμμετείχαν ερασιτέχνες χορευτές, απόφοιτοι χορογραφικών σχολών και κάποιοι επαγγελματίες από το μπαλέτο Μπολσόι, δημιουργώντας όμως στην πορεία μία εξαιρετική και εξειδικευμένη σχολή, μιας και ο ίδιος ο Μοϊσέγιεφ είχε πάντα τη δυνατότητα να επιλέγει χορευτές τεχνικά άψογους. Συνήθης πρακτική του, ήταν η αναδημιουργία σε δικές του χορογραφίες, παραδοσιακών ή ακόμη και μοντέρνων χορών, από τις χώρες τις οποίες επρόκειτο να επισκεφθεί το συγκρότημα του, ως ένα φόρο τιμής προς τη χώρα της φιλοξενίας τους. Η παρουσίαση αυτών των χορών ξεσήκωνε τα πλήθη που συνέρρεαν στις παραστάσεις. Ενσωμάτωσε χορούς από την Ισπανία, Κορέα, Κίνα, Μογγολία, Γιουγκοσλαβία, Αργεντινή κ.α. Για την Ελλάδα χορογράφησε το περίφημο ‘Συρτάκι’ του Ζορμπά σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και μέχρι σήμερα αποτελεί μέρος της παράστασης τους. Το 2001 δήλωνε χαρακτηριστικά, «το να φέρουμε κοντά πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους είναι ο τελικός σκοπός των προσπαθειών μας. Περισσότερα από 60 χρόνια η ανάπτυξη εθνικών δεσμών μέσω διαπολιτιστικής φιλίας είναι το κορυφαίο μήνυμα της δουλειάς μας. Έτσι γνωριζόμαστε καλύτερα και ανταλλάσσουμε πολιτιστικά επιτεύγματα τα οποία είναι μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού ».

Αξιομνημόνευτη είναι η πρώτη επίσκεψη της ομάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτό έγινε δυνατόν το 1958 μετά από συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες για πολιτιστικές ανταλλαγές. Η παράσταση πραγματοποιήθηκε στο κτίριο της παλιάς Metropolitan Opera House. Ο λαός των Η.Π.Α. που μέχρι τότε πίστευε ότι οι κάτοικοι της Σοβιετικής Ένωσης ήταν σκληροί και άκαρδοι, χειροκροτούσαν το μπαλέτο όρθιοι για 25 λεπτά μαγεμένοι από τα χρώματα, τα συναισθήματα και την ζωντάνια των χορευτών. Ο διάσημος κριτικός χορού John Martin έγραφε στη New YorkTimes, « ποτέ μέχρι τώρα κανένας παραδοσιακός χορός δεν χορεύτηκε έτσι ». Ο συνδυασμός της λαϊκής χορευτικής παράδοσης με την τεχνοτροπία του μπαλέτου ήταν πρωτοποριακός και υπήρξε το κρίσιμο σημείο για τη μετάλλαξη των δημοτικών-λαϊκών χορών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, σε θεατρικό είδος. Η έντεχνη σκηνική παρουσία τους, καλλιεργήθηκε από τον Μοϊσέγιεφ μέσω της εκπαίδευσης των χορευτών στο κλασσικό μπαλέτο. Εντούτοις η κολεκτιβιστική αναπαράσταση τους συνεχίστηκε, και έτσι διατήρησε το κύριο χαρακτηριστικό των παραδοσιακών χορών. Παρά την νεωτεριστική απόδοση τους πάνω σε σκηνές θεάτρων από επαγγελματίες χορευτές, ο Μοϊσέγιεφ δεν απομακρύνθηκε από την λαϊκή παράδοση ως τη συλλογική έκφραση των ανθρώπων της.

Τίμησε τους λαούς του κόσμου με την εξιδανίκευση των χορών τους -την ενσαρκωμένη έκφραση των συναισθημάτων τους- πετυχαίνοντας να αποδώσει τα κυριότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των λαών και των παραδόσεών τους. Ο ίδιος χαρακτήριζε τον εαυτό του ως προσωπογράφο των εθνών και έλεγε, « προσπαθώ να είμαι λακωνικός και πειστικός ώστε οι χοροί να αντανακλούν το χαρακτήρα του έθνους. Από ένα πλήθος πληροφοριών δημιουργώ μία εκδοχή η οποία ενσωματώνει τα πιο τυπικά και σημαντικά στοιχεία. Τα μικρότερης σημασίας τα εξαιρώ. Προσπαθώ να καταλάβω ένα έθνος όχι μόνο από τους χορούς, αλλά και από τη μουσική, ιστορία, παραδόσεις και έθιμα. Μετά από όλα αυτά προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τις δικές μου ικανότητες για να τονίσω ιδιαίτερες λεπτομέρειες, οι οποίες αντικατοπτρίζουν το χαρακτήρα ενός έθνους ακόμη πιο ζωηρά. Όπως οι προσωπογράφοι εξαιρώ τα ασήμαντα και τονίζω τα σημαντικά ».

Τα Μπαλέτα Μοϊσέγιεφ έχουν καταφέρει να παρουσιάζουν ένα από τα πλουσιότερα ρεπερτόρια του κόσμου, ενώ οι παραστάσεις τους χαρακτηρίζονται από φως, χρώματα, εορταστικό πνεύμα, αισιοδοξία για τη ζωή και την «εξύψωση» του ανθρώπου ως μέλος του κοινωνικού συνόλου και ακόμη και σήμερα προκαλεί θαυμασμό η ισορροπία που πέτυχε ο Μοϊσέγιεφ στον συνδυασμό του αυθεντικού παραδοσιακού χορού και της θεατρικής αποτελεσματικότητας.

Τα Μοϊσέγιεφ εμφανίζονται φέτος μετά από πολλά χρόνια στην χώρα μας, στο πλαίσιο των εορτασμών και των πολιτιστικών ανταλλαγών για το Έτος Ελλάδας - Ρωσίας. Ακριβώς λόγω αυτής της επετείου φίλιας και σχέσεων, πέρα από το φημισμένο κλασικό πρόγραμμα τους, έρχονται να μας παρουσιάσουν και μία δική τους, φρέσκια προσέγγιση της δικής μας χορευτικής παράδοσης, βασισμένη μουσικά σε συνθέσεις μεγάλων Ελλήνων δημιουργών όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Βασίλης Τσιτσάνης. Σε μία αρμονική, δημιουργική και εμπνευσμένη μίξη που αναμένεται να γοητεύσει και να ενθουσιάσει το ελληνικό κοινό.

Igor Moiseyev state academic ensemble of popular dance
Igor Moiseyev Ballet
Όλες οι χορογραφίες έγιναν από τον Ιγκόρ Μοϊσέγιεφ

Βοηθοί χορογράφου:
Sergey Anikin
Victor Nikitushkin
Elena Shcherbakova
Μουσικοί:
Mikhail Drokov, Alexander Shvedov
Καλλιτεχνική Διευθύντρια:
Elena Shcherbakova

1. 1. “Καλοκαίρι” - Μουσική: S.Galperin, V.Zmykhov
   Ρωσικός χορός που αναδεικνύει τα εθνικά χαρακτηριστικά,
   το χιούμορ και τον ρομαντισμό της υπαίθρου, με αφορμή μία γαμήλια γιορτή.
2. 2. “Καλμούκ” - Μουσική: P. Rybakov
   Χορευτική αναπαράσταση του ζευγαρώματος των αετών, του καλπασμού των αλόγων ή του ζευγαρώματος των ταύρων, μέσα από την παράδοση των νομάδων Καλμούκων.
3. 3. “Πολυάνκα” - Μουσική: P. Rybakov
   Ρωσικός παραδοσιακός χορός
4. 4. Hora”, “Chiokylia”, “Zhok” -Μουσική: D. Fedov
   Μολδαβική τριλογία που με την ευφορία, τα χρώματα και την ένταση των κυκλικών χορών αναδεικνύει τον γυναικείο λυρισμό (Hora),
   την μολδαβική μουσική ( Chiokylia) και την κινησιολογική ποικιλία (Zhok)
5. 5. “Quadrille” παραδοσιακός χορός - Μουσική: P. Rybakov
   Με αφορμή το φλερτ ενός νεαρού ζευγαριού μέσα από την μπαλαλάϊκα,
   ζωντανεύουν χορογραφικά λογοτεχνικοί χαρακτήρες του 19ου και του 20ου αιώνα, κυρίως από έργα του Γκόγκολ και του Τσέχωφ.
6. 6. “Αντάρτες” - Μουσική: S. Galperin, V. Zmykhov, S. Katz
   Αριστούργημα – χορογραφική σφραγίδα του Ιγκόρ Μοϊσέγιεφ,
   ένας φόρος τιμής στους ενωμένους ορειβάτες διαφορετικών εθνικοτήτων που πολέμησαν κατά των Ναζί.

1. 1. Ο χορός των Βεσσαραβιανών τσιγγάνων - Μουσική: S. Galperin
   Μία χορευτική τσιγγάνικη φρενίτιδα με φόντο έναν Βεσσαραβιανό αμπελώνα, στα σύνορα με την Ρουμανία.
2. 2. “Sapateo”, “Avalulko” - Μουσική S. Galperin
   Δύο μεξικάνικοι χοροί, ο αντρικός “Sapateo”να συμβολίζει τον τρόπο προσέγγισης μίας γυναίκας,
   ενώ ο “Avaljuico” βασίζεται στην μεξικάνικη λαϊκή παράδοση
3. 3. “Aragonskaya hota” - Μουσική M. Glinka
   Ισπανικός παραδοσιακός χορός
4. 4. “Gaucho” - Μουσική N. Nekrasov
   Μία επίδειξη υψηλής τεχνικής, από τρεις χορευτές, που υποδύονται Αργεντίνους Γκαούτσος (καουμπόηδες)
5. 5. “Δύο μέρες στην μάχη”
   Ο Μοϊσέγιεφ προσεγγίζει κινησιολογικά και αναδεικνύει χορογραφικά το αγαπημένο άθλημα
   της φυλής Nanayan - την πάλη, μέσα από τον παραδοσιακό χορό της.
6. 6. “Yablochko” - Μουσική S. Galperin, V. Zmykhov
   Ένας ναυτικός αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της δουλειάς και της ζωής του με την καλή διάθεση,
   μέσω αυτού του χορού των ανθρώπων της θάλασσας.